[ad_1]
ستاره شناسان سیاره ای به نام GJ 367 b کشف کرده اند که جرم آن نصف زمین است. این سیاره که از آهن تقریباً خالص تشکیل شده است، یکی از سبک ترین سیارات فراخورشیدی است که بسیار نزدیک به ستاره میزبان خود قرار دارد و مدار خود را تنها در 7.7 ساعت تکمیل می کند.
این سیاره به دلیل موقعیت و ترکیب آن، ابر عطارد نیز نامیده می شود و بسیاری از نظریه های تشکیل سیاره را به چالش کشیده است. این سیاره می تواند نشانه ای از وجود دنیای کوچکی باشد که تنوع آن بیش از حد انتظار است. دیانا والنسیاستاره شناسان دانشگاه تورنتو اسکاربورو می گویند: «یافتن چنین سیاراتی یک دستاورد بزرگ است.
GJ 367b به دور کوتوله های قرمز در فاصله 31 سال نوری از زمین می چرخد. محققان این سیاره را با استفاده از تلسکوپ فضایی TESS ناسا (ماهواره ای که سیاره فراخورشیدی در حال عبور را بررسی می کند) کشف کردند. این تلسکوپ ستارگان میزبان را با اندازه گیری نوسانات نور سیاره هنگام عبور آنها تشخیص می دهد. با این روش دانشمندان می توانند اندازه سیاره را نیز تخمین بزنند.
قطر جهان جدید حدود نه هزار کیلومتر یا سه چهارم قطر سیاره زمین است. مشاهدات بعدی با ابزار HARPS، ابزاری در تلسکوپ رصدخانه لا سیلا در شیلی، به محققان اجازه داد تا جرم سیاره را تخمین بزنند.
آشکارساز HARPS نوساناتی را که سیارات فراخورشیدی روی ستاره های میزبان خود انجام می دهند دنبال می کند. هر چه سیارات سنگین تر باشند، این نوسانات قوی تر ظاهر می شوند. دانشمندان همچنین توانستند چگالی آن را با مشاهده جرم و قطر GJ 367 b مقایسه کنند. ترکیب این سیاره شبیه عطارد است و بخش زیادی از آن از آهن تشکیل شده است. کریستین دبلیو. اف. حلیمستاره شناس مرکز هوافضای آلمان در برلین و نویسنده اصلی این مقاله می گوید:
این یک سیاره عجیب است. GJ 367 b به دلیل نزدیکی به ستارگانش احتمالاً بسیار سریع است و دمای آن در روز می تواند به بیش از 1480 درجه سانتی گراد برسد. دمای بسیار گرم که حتی می تواند سنگ و آهن را ذوب کند و این سیاره احتمالاً یک سیاره گدازه ای است.
طراحی مفهومی هنرمند از ماهواره نقشه برداری فراخورشیدی گذرا یا TESS که اولین مشاهده GJ 367b را ثبت کرد.
GJ 367b راهی برای مطالعه جهان های نزدیک به ستاره ها به دانشمندان ارائه می دهد. بر اساس نظریه های پیشرو، سیاره صخره ای عطارد در اوایل زندگی منظومه شمسی نزدیک به خورشید شکل گرفت. اجرام فضایی به تدریج سیاره را بمباران کردند و پوسته و گوشته آن را فرسایش دادند. در نتیجه، عطارد در واقع مرکز سیارات غول پیکر واقع در نزدیکی خورشید آتشین است.
با این حال، مشکل این سناریو این است که کاملاً مؤثر نیست. این برخوردها ممکن است لایه های بیرونی عطارد را از بین برده باشد. اما این مواد معمولاً خیلی دور سفر نمی کنند و طبیعتاً باید در گرانش خورشید، در مداری نزدیک به دام افتاده و به سطح آن بازگردند.
وجود GJ 367b و اجرام مشابه به این معنی است که بسیاری از این سیارات غیر معمول نیستند. در واقع، شکل‌گیری سیاره ممکن است در مدل‌های فعلی وجود نداشته باشد. ممکن است عناصر سنگینی مانند آهن در روزهای اولیه تا حدودی به ستاره رسیده باشند. امروز، این ایده فقط حدس و گمان است. با این حال، جهانی مانند GJ 367b می تواند دانشمندان را به این سمت هدایت کند.
محققان می خواهند مشاهدات بیشتری از سیستم انجام دهند. آنها احتمالاً از یک تلسکوپ غول پیکر برای گرفتن نور GJ 367b استفاده خواهند کرد و در مورد ویژگی های جوی و سطحی آن اطلاعاتی کسب خواهند کرد.
کشف جهان های بزرگ همیشه آسان تر از جهان های کوچکتر بوده است و محققان گروهی از سیارات مشتری مانند با ویژگی های مداری و ترکیبی را کشف کرده اند. با توسعه بیشتر تلسکوپ، جستجو آسان تر می شود و شانس کشف اجسام کوچک مانند GJ 367b افزایش می یابد. جاناتان فورتنیدانشمند سیاره‌شناسی در دانشگاه کالیفرنیا به این نتیجه رسید:
به یاد داشته باشید که این سیارات داستان خاص خود را دارند. روش های جدید نشان می دهد که سیارات بسیار متنوع هستند.
[ad_2]
