شهرهای قرن بیست و یکم: دگرگونی شهری آسیا و اقیانوسیه

مرکز این تغییر شهرنشینی سریع منطقه است. بین سال‌های 1970 تا 2017، اقتصادهای در حال توسعه آسیا هم از نظر رشد جمعیت و هم از نظر نرخ رشد از بقیه دنیا بهتر عمل کردند، با رشد جمعیت شهری 3.4 درصد در سال، در حالی که در بقیه کشورهای در حال توسعه 2.6 درصد و بیشتر توسعه یافته بود. اقتصادها 1 درصد داشتند. ، این حرکت قرار است در سال‌های آینده نیز ادامه یابد و این منطقه تا سال 2050 بیش از 1 میلیارد شهروند جدید اضافه کند.

امروزه شهرهای آسیا و اقیانوسیه با آوکلند، اوزاکا، آدلاید، ولینگتون، توکیو، پرث، ملبورن و بریزبن که هشت مورد از 10 شهر برتر شاخص زیست پذیری جهانی 2021 توسط واحد اطلاعات اکونومیست را اجرا می کنند، شهرت بین المللی به دست می آورند. اما در مناطق جغرافیایی کم درآمد این قاره، شهروندان با برخی از خشن ترین محیط های زندگی در جهان روبرو هستند. در رتبه بندی 100 شهر جهان در سال 2021 که بیشتر در معرض خطر عوامل محیطی مانند آلودگی، استرس شدید گرمایی، کاهش عرضه آب، خطرات طبیعی و آسیب پذیری در برابر تغییرات آب و هوایی قرار دارند، 99 شهر در آسیا هستند.

ساکنان شهرها اغلب تحت تأثیر آسیب پذیری اقلیمی قرار می گیرند از گروه های اجتماعی-اقتصادی پایین که ممکن است در زمین های خطرناک و حاشیه ای زندگی کنند، ساختمان های با کیفیت پایین فاقد اقدامات ضد سیل و کنترل دما هستند. آنها ممکن است به امکانات رفاهی مانند تهویه مطبوع دسترسی نداشته باشند و ممکن است بافرهای مالی کمتری برای مقابله با شوک های درآمدی ناشی از بلایا مانند سیل داشته باشند.

با رشد شهرها، اغلب نابرابرتر می شوند، زیرا افزایش فعالیت های اقتصادی ارزش زمین و آلودگی را افزایش می دهد، که به شهروندان کم درآمدی که قادر به نقل مکان به مناطق بهتر نیستند، آسیب می رساند. حتی سرمایه گذاری های قابل توجه نیز می تواند مشکل را تشدید کند. به عنوان مثال، سیستم های حمل و نقل انبوه که زمان سفر را در مناطق مرکزی شهری کاهش می دهند، می توانند کرایه ها را در طول مسیرها نیز افزایش دهند و ساکنان کم درآمد را مجبور به نقل مکان کنند. خانه ها در آسیا به طور فزاینده ای برای بسیاری غیر قابل دسترس شده است. تجزیه و تحلیل 211 شهر آسیایی نشان داد که قیمت مسکن برای خانوارهایی با درآمد متوسط ​​به شدت غیرقابل تحمل است. با وجود مسکن های مقرون به صرفه دور از دسترس، بسیاری از ساکنان شهری به سادگی به مسکن ناکافی با دسترسی محدود به آب سالم و سرویس بهداشتی رضایت می دهند.

با وجود وسعت و تنوع چالش ها، این منطقه می تواند از گذشته و حال خود دل کند. خو تنگ چی، مدیر اجرایی سابق مرکز شهرهای قابل زندگی در وزارت توسعه ملی (MND) در سنگاپور به یاد می آورد که سنگاپور به عنوان یکی از قابل سکونت ترین شهرهای جهان است، اما شروع سختی داشت.

“در اوایل دهه 1960، [Singapore was] رشد سریع و شلوغ، با کمبود مسکن، زاغه‌های زیاد، و مردم فقیر در شرایط بد. رودخانه سنگاپور یک فاضلاب روباز بود و آب جیره بندی می شد. به یاد دارم وقتی کوچک بودم، شیرهای آب در طول روز خشک می‌شدند، اما در روزهای بارانی سیل می‌آمد. تمام مشکلات شهری که می توانید به آنها فکر کنید، ما داشته ایم! امروز، جمعیت ما سه برابر شده است و با این حال شهر همچنان قابل زندگی تر، جذاب تر و انعطاف پذیرتر است.”

اکنون، پیشرفت در منطقه آسیا و اقیانوسیه برای پایدارتر، انعطاف پذیرتر و فراگیرتر شدن در حال انجام است. شهرها شروع به کشف پاسخ‌های نوآورانه به چالش‌های زیست‌محیطی در سراسر منطقه کرده‌اند، از جمله بهره‌گیری از تاب‌آوری مبتنی بر طبیعت مانند “شهرهای اسفنجی” برای کاهش سیل و بهبود کیفیت هوا، “صفر خالص”. “کربن” برای ساخت‌های جدید و مقاوم‌سازی قدیمی. ساختمان‌ها برای سازگاری بیشتر با آب و هوا، توسعه راه‌حل‌های حمل و نقل پایدارتر.

فناوری اهرمی به شهرها کمک می‌کند تا شکاف‌های ارائه خدمات را برطرف کنند و فعالانه از افراد آسیب‌پذیر حمایت کند، از جمله دیجیتالی کردن حقوق زمین و نقشه‌برداری مکانی، که به شهروندان در مناطقی که سیستم‌های آدرس رسمی بدون آن، برنامه‌های راه‌اندازی که چالش امنیت شهری را رسیدگی می‌کنند، و راه‌حل‌های فناوری کمک می‌کند. برای حمایت از مراقبت های بهداشتی و سالمندان.

دانلود گزارش کامل.