یأجوج و ماجوج چه ربطی به شهر لندن دارند؟

اما علاقه لندن به یأجوج و ماجوج فراتر از نصب مجسمه است. به مدت هشتصد سال، هر سال در یک شنبه در اواسط نوامبر، کارناوالی در لندن برگزار می شود که به عنوان “نمایش شهردار لرد” به نشانه اعلام وفاداری لندن به تاج و تخت شناخته می شود. یکی از نمادهای همیشه حاضر این کارناوال مجسمه یأجوج و ماجوج است که توسط راهپیمایان در خیابان ها حمل می شود. مجسمه‌هایی که در حال حاضر در این مراسم استفاده می‌شوند در سال 2006 توسط انجمن سازندگان سبد عالی خلق شدند (عکس‌های مجسمه‌های حصیری Gog و Magog و حرکت آنها در خیابان‌های لندن را در زیر ببینید).

اما یأجوج و ماجوج چه ربطی به لندن دارند؟ داستان به افسانه های قدیمی انگلیسی ها برمی گردد. افسانه ها به اشکال مختلف در نقاط مختلف بریتانیا نقل می شوند، یکی از قدیمی ترین داستان های مکتوب باقی مانده را می توان در تاریخ پادشاهان بریتانیا (قرن دوازدهم) اثر جفری مونموث (جفری مونموث) مشاهده کرد. بر اساس این افسانه ها، نام “بریتانیا” از قهرمانی به نام بروتوس تروی گرفته شده است. بروتوس از نوادگان اینیاس، قهرمان مشهور شعر هومر است. او به سرزمین آلبیون (نام قدیمی بریتانیا) می آید و پس از کشتن شیاطین ساکن در آن سرزمین، فرمانروای آن سرزمین می شود.

اینکه چگونه شیاطین در آن سرزمین پراکنده شدند، خود داستانی است. بر اساس افسانه، امپراتور روم دیوکلتیان 33 دختر شریر داشت. او برای اینکه آنها را کنترل کند، تصمیم می گیرد آنها را به زور به شوهرش تحمیل کند. اما این دختران به رهبری خواهر بزرگترشان آلبا، شوهرانشان را می کشند و سوار کشتی می شوند و فرار می کنند. بعد از یک سال به جزیره بزرگی می رسند که به نام دختر بزرگتر آلبیون نامیده می شود. در آنجا با شیاطین ازدواج می کنند و این شیاطین را به دنیا می آورند.

دو نفر از این شیاطین به نام های یاجوج و ماجوج هستند که توسط بروتوس دستگیر شده و پس از کشته شدن توسط بقیه شیاطین به لندن (معروف به “تروی جدید”) برده می شوند. بروتوس دو دیو را تحت سلطه خود در می آورد و آنها را از قلعه خود بیرون می کند و آنها را به عنوان نگهبان قلعه منصوب می کند. اینجاست که از این دو به عنوان نگهبانان شهر لندن یاد می شود (تصویر زیر نقاشی نبرد بروتوس با شیاطین در اوایل قرن نوزدهم است).

نامه های جداگانه ای برای این دو مدافع ذکر شده است. به عنوان مثال، طبق یک روایت، یکی از آنها گوگماگوج و دیگری کورینوس نام دارد که از یاران بروتوس بوده است. اما نام هایی که در نهایت رواج یافت، یأجوج و مأجوج است که شبیه حروف ذکر شده در متون مقدس است.

این افسانه از این جهت جالب است که عناصر فرهنگ رومی، اساطیر یونانی و نامه های کتاب مقدس را ترکیب می کند تا زمینه اساطیری برای بریتانیا فراهم کند. قطعا هیچ بخشی از این اسطوره امروزه تاریخی تلقی نمی شود. نه نام بریتانیایی از بروتوس گرفته شده است و نه از نام آلبای آلبا. تاریخ واقعی بریتانیا شامل ازدواج با شیاطین و تسلیم کردن شیاطین نیست. با این حال، اسطوره‌های قدیمی‌تر، حتی پس از یافتن اسطوره‌ها، کم و بیش تأثیر خود را در فرهنگ‌ها و سنت‌ها حفظ می‌کنند.