دکتر ابراهیم متقی در دنیای اقتصاد نوشت:
روند دیپلماسی ایران و ورهای۱+۴ ا رات مرحلهای مراه ده است. رابرت مالی، نماینده مریکا در مذاکرات وین لاش دارد باید رای ایجراد دات دید رای ازرا آرا. الوی رفتاری رابرت مالی ا الب مکاریای مرحلهای دون وجه نشانههای راستیآزمایی واهد ود.
رابرت مالی و میخائیل اولیانف، نماینده روسیه در مذاکرات وین ارچه ا ادبیات و ادبیات ری این اهداء مشترک، ا دف نیل وافق مرحلهای ل رفته است.
ا سوی دیگر ایران لاش دارد از سازوکارهایی استفاده نمی کند ازگشت ری وافق، داقل ممکن رد. ناظر دف رابرت مالی و نماینده روسیه، نیل وافق مرحله ای را از ریز ستهای ایران ان. در نین رایطی نظر میرسد وافق، ماهیت ناپایدار، مرحلهای و ریابنده اشد.
دور م مذاکرهین در الی از ده است و ادامه میابد ران مردم دیگر از موضوعاتی است اراده درتای رگ رای مکاری
در این روند، پیشنهاد روسیه برای ایفای نقش میانجی و موازنه دهنده آن کشور برای انتقال سانتریفیوژها و هگزا فلوراید اورانیوم به روسیه با واکنش ایران و چالش های خاص خود همراه است. ایران لاش دارد ا دور از دیپلماسی درتای رگ مبتنی بر سیاست دید، مسیر و را ادامه دهد.
ایداری ایران در این مرحله مانی، اثیر ود را در نده اقتصاد و سیاست ملی ور ا میارد. تصمیم ایران و قدرت های بزرگ برای نیل به توافق بسیار مشهود است، اما اجرای آن با چالش های ناشی از تمایز و تفاوت سیاست قدرت بازیگران شرکت کننده در مذاکرات وین انعکاس میابد. معادله سیاست درت و دیپلماسی اجبار ایالات متحده آمریکا را از ناصر اصلی در وافق دانست.
مهم الش دور مذاکرات راست وین مربوط به موضوعات و روندیمایی است. راستیمایی در الگوی رفتاری و سیاست های ایران و ایالات متحده آمریکا اسیر متعددی دارد. ور لی ورهای آن رب مایل ندانی رای نیازها و رورتای ایران نشان نمی دهند.
ایران در روند مذاکرات وین از سیاست ماکاری متقابل روی مند. سیاست ماکاری متقابل معنای ناخت واقعی سیاست های آن است. اگر رامپ ا رجام ارج د، ریشه های ن را اید در سازمان های ستها ایران و درتای رگ دان. موضوع موازنه درت در ارتباط ا دات متقابل، محور اصلی سیاست ایالات متحده آمریکا رای نادیده ربد دا و
ایران لاش دارد از الگو و سازوکارهایی استفاده نمی کند سیاست درت، ل متفاوتی از معادله رفتار سیاسی ن ورها را منعکس میسازد. لت اصلی ناپایدار رجام را اید نادیده رفتن موضوع مربوط به سیاست درت دانست.
چالش های ایران و ایالات متحده صرفاً در شرایط کاهش پیدا می کند که دیپلماسی از ابتدا کار لازم داشته باشد و آموزش دقیق از موازنه قدرت در حوزه حقوق و تکالیف را منعکس کند.
ن
اید وان دور مذاکرات وین را سخترین مرحله دیپلماسی ستهای ایران و درتای رگ دانست. در این مرحل مام ازیگران لاش دارند ا ل اصی از معادله وق و دات متقابل را ارائه می دهند.
ایران سیاست ماکاری متوازن موازات دات متوازن را در دستور ار رار داده است. در نین رایطی نظر میرسد روند نیل وافق ا الشای اصود مراه ود.
ار از این الشا رفا در رایطی امکان پذیرفتن ود اولا ر از اران، نهادهای
آنیا محور اصلی سیاست های و را ر مصالحه رار دهنده.
الثا ازسازوکارهایی استفاده نند مینه مربوط به متقابل را راهم ورد.
رابعا ر ا ورها اید احساس می کنم احساس ر د ایدار داشته و ازسازوکارهای سیاست سن نیت و اعتماد مد
امسا درتا رگ اید این موضوع واقف اشند رگونه ار سیاسی و اقتصادی اینده ر اران
سیاست متوازن رین نتیجه رای رجامی واهد ود از وازن نسبی رخوردار اشد. اصلیرین مشکل رجام را اید ناپایداری ن دلیل دم وازن دات، الیف و ونگی امین وق متقابل در این روند دیپلماسی ناظم وافق و اجرای دات متقابل رین ن متقابل رای مار ورهای.
ارتقای آمریکا در روند دیپلماسی نقش‌های، طبعا نتایج سازنده و اثربخشی را در روند مذاکرات و تبیین‌های عملی دولت‌ها به‌وجود می‌آورد و این امر به احتمال زیاد نتایج نهایی برای توافق نسبتاً سازنده و پایدار خواهد داشت.
