[ad_1]
رارو- مصطفی ویمی؛ استاد انگلیسی در الج روکلین در دانشگاه سیتی نیویورک است. ومی دلیل نگارش اب زندگی مسلمان آمریکایی: امایی از نگ لیه روریسم » او در این نشان می دهد نگ لیه رور از دیدگاه گوشی
ارش رارو نقل از اردین، بلوکه کردن پول افغانها برای پرداخت به امریکایی های آسیب دیده از حملات تروریستی با هدف مجازات طالبان جیب مردم از چیزی کمتر از افغانستان و مجازات دسته جمعی آنها نیستند.
در اقدامی تنها میتوانم آن را غیراخلاقی و کاملاً از سر بیوجدانی توصیف کرد که دولت شروع روندی را برای مصادره بیش از 7 میلیارد دلاری دارد که بانک مرکزی افغانستان در بانک فدرال رزرو رزرو را آغاز کرده است. از مانی البان نترل افغانستان ویران ده ر اثر نگ را در سال دست رفتند این ول لا ده اکنون، دولت باید برای کمکهای بشردوستانه در افغانستان نیمی از پول بلوکه شده خود افغانها (نه پول آمریکا) را صرف کمکهای بشردوستانه در افغانستان می کند که نیمی از همان پول افغانها را به خویشاوندان قربانیان حادثه 11 سپتامبر 2001 میلادی می دهد که آمریکا موفق شده است. را لیه البان دربار نقش داشتن در ملات مطرح شده است. این در الی است آن ول آمریکائیا نیست این ول متعلق است اخلاقی و ملی وجود دارند نشان می دهند را رح ایدن اید نار اشته ود.
نخست این که باید پرسید چرا شهروندان عادی افغان که هیچ ارتباطی با عملیات 11 سپتامبر نباید پس از اندازشان مصادره و زندگیشان توسط بوروکراتها در واشنگتن مخدوش شود و آسیب ببیند؟ ارا ا ن است داراییای افغانستان در انک مرکزی از وجوه ارزی، ایر انکای دار افغان در مر در آن مر فارغ از بازخوانی داستان چگونه به وجود آمدن طالبان، همه ما با این موضوع موافق باشیم که هیچ کس در سال 1996 میلادی در افغانستان برای رسیدن به آن گروه رای ندارد. را مردم افغانستان در مورد نظر نروه اشند؟ م نین، از واپیماربایی ملات سپتامبر را انجام دادند از افغانستان نبودند. حقیقت این است که مردم افغانستان قربانی طالبان و القاعده شده اند و پول افغانها را برای پرداخت افغانها می گیرند و از پول آمریکایی های غمگین می گیرند از پول طالبان چیزی کمتر از این دسته جمعی نیستند. را این نوع روگان ری مالی وسط ورهای آن اول نها در رکت میند؟ ایالات متحده ایالات متحده، اکستان، ربستان سعودی، روسیه، ریتانیا و سیاری از سایر مسئولیت های مهم در آن ال. هر چند که به این نتیجه رسیدیم که خانواده های قربانیان 11 برای تلفاتشان مستحق عدالت هستند که حتما هم هستند آیا باید به دنبال جبران وارده بر قربانیان افغان از قربانیان قربانیان آمریکایی باشند؟ اینعدم ارن دردناک، ماهیت استعماری ایدار سیاست نالمل را نشان می دهد. همه حقوقی در مورد دعاوی و احکام غیرقانونی که این فرمان اجرایی ظاهرا قرار می گیرد به آن پیامی که ارسال می کند واضح است: جان آمریکایی ها مهمتر از جان افغان ها هستند و تراژدی آمریکایی بزرگتر از درد افغانستان است.
اما این درد ادامه دارد. از زمان تهاجم شوروی که مردم عادی افغانستان را به میانه یکی از آتشینترین مناطق جنگ سرد کشاند افغانستان 40 سال آشفتگی ویرانگر را تحمل کرده است که از سوی ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیروی آغاز شد. آن دو کشور بودند که افغانها را به حضور در جنگ جهانی خود ملزم کردند (به چهلمین سالگرد رونالد ریگان نزدیک میشویم که 21 مارس 1982 میلادی را به عنوان روز افغانستان نامگذاری کرد).
سپس به دنبال حادثه 11 سپتامبر افغان، به زودی در معرض شکنجه های سیستماتیک توسط آمریکایی ها در پایگاه هوایی بگرام، حمله بیرحمانه پهپادهای آمریکایی و کشتار شبانه قرار دارند. البان نیز مسئولیت رگی را در ال ونت وقالعاده و سرکوب وحشیانه ود ر ده دارند و مک دارند. ا این وجود، دزد ول افغانستان و وزیع ن نحوی امریکا لاح میداند سختی امین ننده دالت است. این ر سی در ایالات متحده آمریکا دولت میند میواند، کمتر ول ملتی دیگر را ربودند وکه عکس، مردم افغانستان در الافضر ا روپاشی اقتصادی مقابله با ستند ستره ن سیار وسیع است. خشکسالی طولانی، تلفات ناشی از گم شدن و مسدود شدن کمک به غرب از زمانی که نیروهای قدرت را در سال گذشته به دست گرفته اند را در معرض نابودی قرار داده اند. دست م درصد از انوارها در افغانستان ای رای امین نیاز روزانه را ندارند. میلیون ودک افغان ا رسنگی دید روبروستند. از سه میلیون نفر از رنج میند. را سه ارم معیت در وری ر ار میلیون
دولت ایدن استدلال میند این رمان اجرایی وجوهی را ورا نوان مک وزیع میند اد واهد ساخت. ا این وجود، ادعای میاگری دولت مبنی ر دیل ول دیگران مکای ردوستان نیز ملا میمی آن نا. این اقدام در نها را انستان را
در حالی که باید فوراً برای کمک به وجود چیزی که افغانستان در نهایت به آن نیاز دارد اقتصاد کارآمد است که اکنون دستیابی به آن بسیار مشکل است، زیرا ایالات متحده اساساً با تصمیمات خود بانک مرکزی افغانستان را ورشکسته میسازد; نابراین رمان اجرایی ایدن نده و رشد اقتصادی افغانستان را میود. اقتصاد ملی کمتر نمیوانند دون انک مرکزی و سیستم اری ابل اعتماد ار ند. ارچه مقدار ار ار از ریق نهادهایی مانند انکای داخلی وارد کشور به طوری که «حاجی عبدالنافی» یکی از دکانداران قندهار به خبرنگار «نیویورک تایمز» گفته است: «ما نمیتوانم برای امرار معاش درآمد داشته باشم، نمیتوانم با سایر تجارتها بتوانیم کالا را وارد کنیم و همان چیزی را که ما کمتر ارتباطی با دنیا داریم قطع کنیم. ».
این ایده که بانک مرکزی افغانستان باعث گرسنگی طالبان میشود، به نظر میرسد که متوجه میشوید بر اساس قوانین موجود در ایالات متحده، سازمانهای غیردولتی فعال در افغانستان «اجازه دارند، حقوق و عوارضی را در کشور بپردازند». ان احتمال نها را است رخی از مکان وارد ور وند،
این رمان اجرایی لم و دزدی است در الب دقه و دالت لوه میند و از میل سار دید اید .
[ad_2]