[ad_1]
ارو- باستان شناسان در بریتانیا اسکلتی را کشف کردند که میخی از استخوان پاشنه راست بیرون زده بود. بقایای این بقایای احتمالاً متعلق به مردی است که رومیان باستان در قرن چهارم پس از میلاد به صلیب کشیده بودند، به این معنی که این قدیمیترین شواهد فیزیکی از مصلوب شدن در دوران روم باستان است.
به گزارش فرارو، این اسکلت در میان دهها اسکلت دیگر که در یک روستای رومی سابق بین کمبریج و هانتینگدون در انگلستان دفن شده بودند، کشف شد. کاوشها به رهبری دیوید اینگام از گروه باستانشناسی آلبیون در سال 2017 در این منطقه آغاز شد، اما به دلیل همهگیری کووید-19 نتایج به تعویق افتاد. در کاوشها بقایای 40 بزرگسال و پنج کودک متعلق به قرن سوم یا چهارم پس از میلاد در پنج مقبره مختلف به دست آمده است.
یافته های باستان شناسی در این محوطه شامل سنجاق مینا، شانه استخوانی، تعداد زیادی سکه، سفال و انبوهی از استخوان های حیوانات قصابی است. مقدار اموالی که در این مکان به دست آمده به همراه شواهدی مبنی بر تجارت نشان می دهد که این منطقه یک سکونتگاه منظم در زمان رومیان بوده است که احتمالاً محلی برای مسافران بوده است.
در میان اسکلتهای دفن شده مردی وجود داشت که به نظر میرسید مصلوب شده بود، میخ آهنی بزرگی که به استخوان پاشنه راست او کوبیده شده بود نشان میدهد. دانشمندان می گویند این اولین شواهد از یک صلیب رومی است که در بریتانیا و همچنین اولین در شمال اروپا یافت شده است. جزئیات این کشف قابل توجه در اوایل این هفته در مجله British Archaeology منتشر شد.
“ترکیب شانس، سالم نگه داشتن جسد و میخ زدن به استخوان به ما این امکان را داد که این نمونه تقریبا منحصر به فرد را بسازیم، در حالی که هزاران تحقیق هرگز چنین نمونه ای را ندیده اند، بیایید ببینیم.” این کشف نشان می دهد که امپراتوری روم حتی ساکنان این سکونتگاه کوچک در دورترین نقطه امپراتوری، نتوانست از وحشیانه ترین مجازات روم در امان بماند».
در واقع، در حالی که روایت های زیادی از مصلوب شدن توسط رومیان وجود دارد، شواهد فیزیکی از این عمل وحشیانه بسیار نادر است. اینگام می گوید: «اگرچه ارجاعات و تصاویر تاریخی زیادی از مصلوب شدن رومیان وجود دارد، اما این دومین بار است که ما شواهد فیزیکی محکمی از مصلوب شدن فردی پیدا می کنیم. نمونه دوم در سال 1968 در محل Givat ha-Mivtar در فلسطین اشغالی کشف شد، جایی که یک استخوان پاشنه پاشنه راست ناخن را نگه می داشت. دو نمونه دیگر نیز در ایتالیا و مصر کشف شده است، اما هیچ میخی بر روی پاها یافت نشد و تنها آثاری از آن باقی مانده است.
مصلوب شدن شکل آهسته ای از شکنجه و اعدام در دوران امپراتوری روم بود که سرانجام توسط امپراتور کنستانتین اول در قرن چهارم پس از میلاد لغو شد. میخ های آهنی مورد استفاده در این نوع تنبیه اغلب برای استفاده مجدد از بدن قربانی خارج می شد. اما در این حالت طبق تحقیقات، ناخن باید همانطور که خم شده و به استخوان ثابت می شود در جای خود نگه داشته شود. تجزیه و تحلیل اسکلتی نشان داد که این مرد قبل از مرگ جراحات دیگری نیز متحمل شده بود. تجزیه و تحلیل DNA استخوان تایید کرد که اسکلت اسکلت یک مرد است، در حالی که سطح ساییدگی دندانهای آسیاب نشان میدهد که مرد بین ۲۵ تا ۳۵ سالگی مرده است.
اینگام گفت که زمان مصلوب شدن، در حدود قرن سوم یا چهارم پس از میلاد، از اهمیت زیادی برخوردار بود، زیرا “در زمانی رخ داد که استفاده از مجازات مصلوب کردن به طور کلی بسیار محدود بود.” او گفت که این مرد می تواند با جنایتی مرتبط باشد که دولت به طور خاص آن را جدی گرفته است، که می تواند به سازماندهی شورش در میان مردم محلی کمک کند. با این حال، این یکی از قدیمیترین شواهد فیزیکی قطعی در مورد اعمال مجازات مصلوب شدن است که قدمت آن به زمان امپراتوری روم میرسد، زمانی که به طور کلی لغو شد.
منبع: Gizmodo
ترجمه: مصطفی زرفی فرارو
[ad_2]