خبرگزاری مهر: پرسپولیسی که از جایی برگشته که خیلی ها می خواهند آنجا زندگی کنند، نشان داده که مال او نیست و از نظر اخلاقی بیشتر ملموس است تا فنی.
در دو هفته اخیر باشگاه قرمزها بحث های زیادی در مورد اتفاقات و اتفاقات رخ داده است و این عنوان باید بخشیده می شد. در ابتدا اتفاق خوبی افتاد و یحیی گل محمدی در نشست خبری بعد از بازی با اولسان گفت که باید زیرساخت ها ارتقاء داده شود و ایرادات برطرف شود و از غیبت عیسی آل کثیر در بازی فینال انتقاد کرد و هرگز از این موضوع گلایه نکرد.
اما این دو هفته نشان داد که همه به تنظیمات کارخانه خود باز می گردند تا خلاف آن ثابت شود. این را اولین بار خود گل محمدی در بازگشت از دوحه و مصاحبه با مدیران باشگاه در مورد بشار رسن نشان داد.
بازیکن عراقی در حالی که بازیکن قدیمی در پرسپولیس بوده و هست نباید از دهان این مربی بیفتد. البته این برای تایید نوع خروج نیست، بلکه برای مواجهه با شرایط فعلی است. اینکه این مربی مدام می گوید چون بازیکن من رفته، از این تیم انتظاری نیست، نقطه شروعی برای بی مسئولیتی است. باید به مربی گفت که هافبک خلاق عراقی از تیم جدا شده و وظیفه اوست که برای خط هافبک خود چاره ای بیندیشد.
افشین پیروانی مدیر این تیم در یک برنامه تلویزیونی در پاسخ به حملات ناروا و بی دلیل به تیمش کری را صدا می زند و خود و تیمش را برتر می داند در حالی که بهترین بودن در دنیا بهتر از حال است نه گذشته. . به قول معروف «حساب داشتم، حساب دارم».
پرسپولیس قبل از ورود به زمین باید با نقاط ضعف خود در بازی با نساجی – که در واقع دور از حد معمول بود – مقابله می کرد. گل های خورده و نخورده را مرور کنید تا ضعف های آشکار این تیم را در همه زمینه ها ببینید.
بازیکنان این تیم خود را خاص می دانند اما حداقل در این دو مسابقه نشان نداده اند که نایب قهرمان آسیا هستند و به نظر می رسد در اینستاگرام قدرت بیشتری نسبت به زمین فوتبال داشتند.
گل محمدی چند روز پیش راهی یاسوز شده بود تا از طرف باشگاه پرسپولیس مدال خود را به خانواده هوادار فقید بهروز خورشیدیان تقدیم کند. این رفتار ستودنی است.
حال باید از این مربی پرسید که چرا رفتارهای ناجوانمردانه را در تیمش می بینیم. حمید لکگویی به محیط کارخانه بازگردانده می شود زیرا دوباره شروع به تلف کردن زمان کرده است. البته این دروازه بان در بازی با جوبن کار جدیدی انجام داد. که با ضربه زوبیا به کرنر توپ را به وسط زمین پرتاب کرد تا بازی متوقف شود. او همچنین برای ضربات عبدالله حسینی به عنوان «فریب داور» عمل کرد که هرگز به او اصابت نکرد و در نهایت منجر به نزاع و درگیری شد که منجر به دو اخراج شد. اتفاقا دود این اخراج به پرسپولیس هم رفت.
بلافاصله پس از پایان بازی، پرسپولیسی ها با انتشار پستی از طریق مدیر رسانه ای خود اعلام کردند که جریان ذوب آهن آنها را متوقف کرده است. اما به نظر می رسد صحبت های ایوبن در نیمه اول بازی جواب نداد و تاثیر آن از نیمه دوم شروع شده است. این گونه فرافکنی ها چیزی جز فریبکاری نیست، به خصوص برای تیمی که هنوز آنقدر مهره ارزشمند و تاثیرگذاری دارد که گل محمدی به بشار رسن بر سر بازیکنانش نمی خورد.
مربیان پرسپولیس باید پاسخگوی رفتارشان باشند. مسئول عملکرد نامناسب آرمان رمضانی، مهدی مهدیخانی، سعید آقایی و مهدی عبدی. بینی خود برتر پاسخگو. پاسخ به ناشنوایی مجازی که مانع تمرکز تیم می شود. مسئول فرار از مسئولیت و پاسخگوی بسیاری موارد دیگر.
بله، پرسپولیس تیم خاصی است. تیمی که در فاصله یک ماهه اوج فوتبال آسیا به جایی رسیده که باید در خانه به یک تساوی بسنده کند.
