لند رف دن مام روان و دن ما را اثیر رار می دهد ال ور نید ا ودمان نیم! این ار لاقیت، وشمندی و سرعت ما در میمری مک میند اما نه در ورتی
ارش شهری، ما ما م دیدهاید ا نیدهاید (شاید م ودتان داشته اید!) اهی رامتر، ونسردتر و البته رف نوتر و اهی م رجنب و وشر. این دوست نها وش می دهد، ا نها میند و سیار نه نزدیک است؛ نقدر اهی رها دن ودک از رس و دخوابی م مک میند.
در رگسالی این دوست نزدیک ممکن است دایی در سر ما دیل ود و ما ا او، در واقع ودمان، نیم. روانشناسان این ار را «خودگفتاری» مینامند. ارش نیویور ایمز، سیاری از مردم این ار را انجام می دهند و این امر را در محدودهای اس ا !
این مصحبتی ارکرد و را دارد؛ مه ما در ول زندگی اجتماعی ا ارهایی روبروستیم و اهی رهاسازی این ار انباشته از ناپذیرمود. مشکل ند ما وسط اناری از دهان رون مید. مثلاً ممکن است مین و مان را نفرین نیم مزمهایی مثبت داشته باشد: و وب و وانا ستی. این ارت اندازهافی وب ود و..
المان سیاری از رفتارهای دیگر، اگر رد ریبه های ن را مشاهده کنید ممکن است نظر من باشد اهی م مرنگ دن ودآگاهی و گیاه رخی م ممکن است رجیح دهنده رای مک ا دوست ماس رند.
ا این ال ما میوانید در این و مشکل مده را اله ما ا «من» او را «تو»
ور از معضلات ری در نهایی ر سر و دا، وقتی لسه مهم در است، مانی ار نری ا روژه اری نیاز
اما دیدهای دوگانه سلامتی و ودبهینه سازی و رخی ناهنجاریای روانی در ر ستند! و است در و ا ود م مهم مخاطب سی است و در سطحی رار دارد. اگر دقت نکنید در این مکالمها ما ود نوان
مرتضی توکلی، کندیدای دکتری روانشناسی و عضو سازمان نظام روانشناسی، با این ابزار تأیید کرد که این اتفاق یک تیغ دو لبه است توضیح می دهد: «گاهی این به عنوان رسانه در جهت بهبود وضعیت عمل می‌کند و گاهی با تغییر وضعیت، وضعیت را سخت تر می کند. ».
آیا این مکالمه در ورت مفید و درمان واهد ود؟ توکلیمن معتقد است «هرچقدر» و بخشی از ما را که مخاطب می‌گوید و می‌گوید، می‌گوید و می‌گوید که می‌خواهد، در بازگرداندن احساساتی که ما انتقال می‌دهیم بهتر عمل کند و نتیجه این مصاحبت مثبت خواهد بود.»
ناختن احساسات و د و راجع به دمی مهم و مهارتی موختنی در سلامت روان است. دکتر وکلی وضیح می دهد : ایگوی ود را ویت نیم و افکار و احساسات اهانه روبرو ویم.»
ر در «من» درون ما الغر اشد، از خوردن ری ما می دهد و یک ارزیابی نسبتی موزش، مطالعه و سایر راهای ودشناسی ما مک میند ا
این روانشناس از این گفتگو می گوید که اگر در فاجعه‌سازی رخ دهد و به جای آن معقول و تشخیص اولویت‌ها، مشکلی بزرگ ایجاد شود، نتیجه این مکالمه منفی است و باعث ناراحتی خواهد شد. اگر «من» وی نباشد مدام نگرانا دامن میند و نتیجه رهام وردن رامش ما مود.
«من» ابل وسط وامل اثیر میرد. از مهم ترین این وامل، رخورد والدین است ارزشمندی و دوست داشتنی و را ما می دهد. وکلی :
