مجموعه ای از حدود 50 اندام انسان در موزه تاریخ طبیعی وین به نمایش گذاشته شد.
به گفته فرارو، این بقایای پزشکی انسانی که قدمت برخی از آنها به بیش از دو قرن می رسد، برای اولین بار در سال 1796 برای کمک به آموزش دانشجویان پزشکی مورد استفاده قرار گرفت.
ادوارد وینتر، مدیر نمایشگاه گفت: «امیدواریم وقتی بازدیدکنندگان موزه با 30 کیلوگرم جگر در تماس باشند، بدانند الکل چه ضرری برای بدن انسان دارد.
در برخی کشورها برگزاری چنین نمایشگاه هایی فقط محدود به محققان است، اما برای حامیان آن، آموزش در مورد تحقیقات علمی در مورد بیماری ها و سلامت انسان به نفع عموم است.
کاترین ولند، مدیر نمایشگاه، می‌گوید: «یک روز همه باید بیمار شوند.»
این نمایشگاه در ماه سپتامبر به روی عموم باز شد و تنها بخشی از بزرگترین مجموعه آسیب شناسی ساختاری در موزه بازسازی شده به نمایش گذاشته شد.
کریستین بیهویی، معلم زیست شناسی، در جریان بازدید اخیر از موزه به خبرگزاری فرانسه گفت: «همه چیز در این نمایشگاه توصیف شده است، چیزهای بیشتری وجود دارد».
او که گروهی از نوجوانان را در اطراف موزه رهبری می کرد، گفت که کلاسش بهتر از کتاب های درسی می تواند از نمایشگاه ها اطلاعات کسب کند.
با این حال، برخی از دانش آموزان از آنچه دیدند شوکه شدند – به عنوان مثال، اسکلت یک دختر مبتلا به هیدروسفالی یا بقایای یک کودک با اشک بر روی پوست او.
چند سال پیش، شورای بین‌المللی موزه‌ها دستورالعملی صادر کرد مبنی بر اینکه بقایای انسان تنها در صورتی باید بازیابی شوند که بتوان آنها را به طور ایمن حفظ کرد و با احترام از آنها مراقبت کرد. این نیز باید با توجه به علایق و اعتقادات جامعه بومی انجام شود.
هرویگ چک، استاد تاریخ پزشکی در دانشگاه وین، می‌گوید امروزه غیرقابل تصور است که کسی در بیمارستان بمیرد و سپس در نمایشگاهی ظاهر شود.
