وند ا «نئاندرتال ا» لت دم ر رخی داروها ر دن ماست!

رارو- دانش لی چند مام رفتای ره ننده ود در دهها اخیر، نوز معماهای اسخ ادی دارد. از این معماها دم گذاری داروها روی افراد مختلف در رایت سان است؛ به زبان دیگر ما می‌دانیم که برخی از افراد مبتلا به یک عارضه خاص، پاسخ مثبتی به داروهای اصلی نمی‌دهند در حالی که همان داروها را از افراد با شرایط همسان را درمان می‌کنند. علت عدم پاسخگویی برخی از افراد به دارو‌ها، بسیاری از افراد را درگیر نمی‌کنند، اما یک مطالعه جدید اکنون مدعی است که عامل این شرایط ژن‌ها است که برخی از افراد از آن‌ها ارث برده‌اند.

ارش رارو، ناندرتالها نزدیکرن مو اده این انسانهای امروزی (هموساپین) نایاندرتالها در ادامه منقرض ده اند مطالعات لی مچنین ابترده است نین املات نزدیکی باعث انتقال رخی ماریا از ا این ااون الا مطالعه دید دیگر ده افق دیدی ر املات نزدیک میان نئاندرتالها و ونه ما میاید.

این کشف جدید در واقع یک نوین است که نشان می‌دهد انواع آنزیم‌هایی را که مسئول داروهایی مانند وارفارین، ایبوپروفن و استاتین‌های کاهش دهنده کلسترول هستند، می‌دهد. به عبارت دیگر، این تحقیق جدید می‌کند که ما آن‌ها را از طریق ژن‌هایی که از اجداد انسان به ما رسیده است، می‌کند، اما چنان که ما حامل برخی از آن‌ها نباشیم، چنین آنزیم‌هایی را ندارند. س این موضوع میواند لت این امر اشد

محقق ارشد این مطالعه، هوگو زبرگ، ژنتیک‌دان توسعهی از مؤسسه کارولینسکا سوئد، می‌گوید: «این یافته یکی از مهم‌ترین شواهدی است که آمیختگی گونه‌ای ما با نئاندرتال‌ها است و بر شرایط کلینیکی ما را ثابت می‌کند. در ر این ور در ر آن ور درمان درمان

را در والیا نتیکی نشان داده است اجداد مستقیم ما رای ای ود و ای ایدی دیگر، داد آن. میراث ژنهایی که از این آمیختگی به ارمغان میآیند هنوز به طور کامل مورد بررسی قرار نگرفته است، سالهای سال به سال، نکاتی را در مورد چگونگی این ژنها میتوانند به تفاوتهای زیستشناسی ما کمک کنند، کشف کنند. در بسیاری از موارد، این تغییرات ممکن است نسبتاً بی اهمیت باشد، اما اگر از تأثیرگذاری آنزیم باستانی یا کانالی برای سلامتی ما می‌توان استفاده کرد، می‌توان بسیار مهم بود.

در اینجا از نی نام CYP2C9 است سیتوکروم P455 را رمزگزاری میند. آن مورد ا ابرخانواد نزیم در د است وظیفه وس ا داروایی را با این همه ما می‌دانیم که بیش از ۲۰ برداشت به‌فرد از کدگذاری CYP2C9 وجود دارد که برخی از آن‌ها عملکرد بهتری در متابولیسم داروها نسبت به سایرین دارند، به این معنی که نسخه CYP2C9 که به ارث برده می‌شود می‌تواند شما را تعیین کند که دوز داروی شما چه مدت است. در دن ما اقی میمند.

از این نسخه CYP2C9*2 درصد متر از نسخه های دیگر دانش آرسی والی ابی نی از ناقدر نسخه نئاندرتال نزدیک است ریباً ور نشان دابی منشأ رات در نین نزیمهای مهم میوانند نتایج این در مجله پفارماکوژنومیک منتشر ده است.

منبع: sciencealert

رجمه: مصطفی رفی-فرارو