[ad_1]
رارو– «آناتول لیون» نویسنده و تحلیلگر «اندیشکده کوئینسی» در گزارشی، ضمن انتقاد از موضع دولت آمریکا در پوشش و طرح مسائل مرتبط با چرایی سیاست خارجی و امنیتی، رسانه ها و خبرنگاران برجسته را به تبعیت بی، چون و از آنچه دولت می پردازد. مریکا در مورد و استار اصلاح این روند ده وی به طور خاص این دولت آمریکا و متعاقبا تبعیت روزنامه نگاران و رسانه های آمریکایی از این مسئله را نشان می دهد که فجایع قابل توجهی برای آمریکا و حتی جهان دانسته است و در این رابطه نمونه های تاریخی را مشخص می کند. لیون در گزارش خود به طور خاص ند پرایس” بیان “مقامات دروغگویی دولت آمریکا را شبیه به دولت می داند که فقط و فقط دروغ های نهادهای ارشد آمریکایی را بیان می کند و با ساده انگاری توقع دارد تمام رسانه ها نیز دروغ های وی را بدون ارائه سند”. و مدرکی انعکاس دهنده.
آناتول لیون در این رابطه مینویسد: «سال 1971، رئیس وقت سازمان سیا” ریچارد هلمز “به انجمن سردبیران روزنامه های آمریکایی گفت:” ملت آمریکا باید تا حدی باور کند که ما نیز مردان شریفی هستیم که در خدمت آنها هستیم “. زمانی که 15 سال قبل، من (آناتول لیون، نویسنده گزارش روزنامه فعلی) تبدیل به یک نگارگر حرفهای بریتانیایی شدم، صدای تمسخری که این سخنان ایجاد کرده بود هنوز در گوشم شنیده میشد. در این راستا یک شخصیت پیشکسوت روزنامه نگاری به من توصیه کرد تا چه چیزی را که خبرنگار و ژورنالیست در مصاحبه با یک مقام و چهره سرشناس باید در ذهن داشته باشد، به یاد داشته باشید: «چرا این احمق سعی کنید به من دروغ بگوید؟ “
ارش رارو، افرادی مانند سازمان لمز (رس سابق سیا در دهه میلادی) ا این ال، ن اصلی در این میان این روزنامه نگاران، مقام های ومتی سیاری از اسناد و موضوعات را افشا نمی کنند. ناپذیری مانند دولت، اخلاق رفهای و استفاده از انجام این ار ودداری می کند. ا این ال، روزنامه نگار املا متفاوت است. اگر روزنامهها شروع به کنشگری و نگارش مواضع تبلیغاتی مانند مقامات رسمی دولتی کنند، چه در آمریکا از آن با عنوان دموکراسی یاد میشود، عملا دفن میشود و مایه مضحکهای بیش نیست.
نمونه این مسئله را امتحان ازگی در ریان منازعه و وی ر نشِ مسائل نظر من ایده سالها رنگاران نوان دوره موزشی ارائه ود. در این راستا، ند پرایس بر اساس موضع رسمی دولت آمریکا ادعا می کند که روسیه یک فیلم جعلی در مورد حمله به مواضع خود ساخته است تا از این طریق، بهانه لازم برای حمله به این کشور را پیدا کند.
رنگار سوشیتدپرس از ند رایس رسید:
رایس اسخ داد: «ان ادعای ادعای اطلاعاتی است ما در اختیار داریم و ن را ما ارائه می کنیم». در پاسخ مت لی گفت: این چیزی که سند نیست. من و یا دیگر خبرنگاران از تو در مورد اسناد مسائل میپرسیم تو میگوییم این موضع را بر اساس اطلاعات رسمی دولت آمریکا است و من فقط آن را به شما پیشنهاد می کنم.
در واکنش به این مسئله، ند پرایس با بی شرمی تمام و با آمیزای از فرار رو به جلو و تهدید کردن گفت: «اگر شما به اطلاعاتی که ما و یا دولت بریتانیا به شما میدهیم شک دارید و با موضع گیری های دولتی مانند روسیه آرامش پیدا می کنید. مینید.”
نکته ی حقیقتا غم انگیز در این رابطه این است که ند پرایس و کلیت وزارت خارجه آمریکا مخالف است که هر چه اعلام کند، رسانه های رسمی آمریکایی آن را به مثابه حقیقت مسلم میپندراند و هیچ گونه تحقیقی نیز در این رابطه انجام نمی دهند. البته اید نها ا دی من دارند. تعداد زیادی از روزنامه نگاران آمریکایی در مسائل مرتبط با سیاست داخلی کشورشان، سوالات سخت و پیچیده را از صاحبان قدرت میپرسند با این حال، آنها این اقدام را به نمایندگی و در مقابل یکی از دو حزب اصلی آمریکا انجام میدهند و نگرانیهای زیادی در مورد کشف دارند. ندارند. همیشه هم که درمورد مسائل مرتبط با سیاست خارجی و امنیت در آمریکا صحبت می شود، عمل روزنامه نگاران آمریکایی، اطلاعات و آنچه دولت آمریکا میگوید را واقعیاتی مسلم میپندارند.
این در الی است روزنامه نگاری ا داقل س وظیفه ناسی نباید اینطور رفتار کند. از سال است دولت مریکا و دولتی مانند ریتانیا
از این دول مریکا در موارد مشابه مله راق در سال دای اینا در دور رامپ نیز اخبار متعددی از سوی دولت مریکا اعلام د روسیه ادعایی دها ودِ نهادهای اطلاعاتی مریکا اعتراف ردند از نیان و واهدی رخوردار نیست. ا این ال در ر دو مورد، رسانه های مریکایی دروغا دولت این ور را
مهمتر از مه این روزنامه نگاران از روند سالهای دروغگوییا در مورد وضعیت افغانستان نیز ار دای ا دروغ هایی که به طور خاص در گزارش های «بازرس ویژه برای افغانستان» هستند و همچنین مدارک رسمی محرمانه را در پست «کریگ ویتلاک» در واشنگتن با عنوان «اسناد افغانستان» به نمایش گذاشته شده است. در این راستا بار دیگر شماره معدودی از روزنامه نگاران آمریکایی خط اطلاع رسمی دولت آمریکا در مسائل مشابه بحران افغانستان را زیر سوال بردند و مابقی عمل دروغهای دولت در این رابطه را بی کم و کاستی انعکاس دادند.
نوانِ «اسناد افغانستان» ارشایی اشاره دروغای دولت مریکا در مورد نگ ویتنام بود. اما که در همان دوران جنگ ویتنام نیز افراد محدودی وجود دارند که سعی می کنند خط رسمی اطلاع رسانی دولت آمریکا در مسئله جنگ ویتنام را به چالش بکشند و در مورد آن به تحقیقات بزنند. با این، حتی همین روند محدود نیز به دلیل به دلیل: منظور برخی از افراد، فشارهایی که به رسانه ها و خبرنگاران وارد میشد، و بهانه هایی مانند میهن پرستی در آمریکا، تضعیف میشد.
این مه وا آن است روزنامه نگارانی این رسانه های اوان snapkom دا. ریب ار مریکایی و میلیونها ویتنامی آن ود را در نگ ویتنام از دست دادند. وحشی ریایی ا سالها ره مریکا را در ر ملی مخدوش ردند و باعث می شود. اد امید دا ام رسانه های مریکایی نیازمند نیاز به ایعی رگ نباشند ا ار دیگر ما در مریکا اِ رسانه ها و روزنامه های اع نیاز داریم».
[ad_2]