انسان حس بویایی خود را از دست می دهد!

ارو- دانشمندان اخیراً مطالعه‌ای را بر اساس استنشاق دو نوع بو انجام دادند که یافته‌های آن حاکی از آن است که انسان ممکن است به تدریج حس بویایی خود را از دست بدهد.

به گزارش فرارو، گیرنده های بو مواد شیمیایی موجود در هوا را شناسایی می کنند که وارد بینی ما می شوند، اما گیرنده های بویایی از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. پیش از این، یک مطالعه در سال 2013 نشان داد که این دو فرد، به طور متوسط، در بیش از 30 درصد از ژن‌های گیرنده بو، تفاوت‌های عملکردی داشتند. این یافته توضیح می دهد که چرا برخی از افراد ممکن است بوی تند یا خوشایندی را تجربه کنند که حتی شخص بعدی آن را تشخیص ندهد.

اکنون یک مطالعه جدید به رهبری بینجی لی از موسسه تغذیه و سلامت شانگهای از 1000 چینی و 364 نیویورکی خواسته شد تا 10 رایحه را استشمام کنند، که اکثر مردم دو تا را متفاوت درک می کنند یا اصلا نمی فهمند. یعنی برای نوعی بو. یک مولکول کلیدی مربوط به مشک مصنوعی و بوی بدن انسان به نام galaxolide. آنچه آنها پیدا کردند، از یک فرضیه قدیمی حمایت می کند مبنی بر اینکه حس بویایی انسان ممکن است در طول زمان به دلیل تغییرات در ژن هایی که گیرنده های بویایی ما را رمزگذاری می کنند، بدتر شود.

محققان شدت بو و خوشایند را در مقیاس 100 درجه ارزیابی کردند و تنوع ژنتیکی ژن‌های بویایی شرکت‌کنندگان را بررسی کردند، به این امید که تغییرات مربوط به نحوه درک افراد از بوها را بیابند. لی و همکاران می نویسند: “مقایسه این تنوع ادراکی با تنوع ژنتیکی به ما امکان می دهد تا نقش گیرنده های بویایی را شناسایی کنیم.” بر این اساس، تیم تحقیقاتی دو گیرنده بو جدید را شناسایی کردند. بویی که بوی گلکسولید یا تمیز، شیرین و پودری را ایجاد می کند که در بسیاری از عطرها استفاده می شود و بویی که ماده شیمیایی به نام 3M2H را شناسایی می کند. یکی از حدود 120 ترکیبی که بوی بدن انسان را می سازد.

جهش در ژن‌های کدکننده این گیرنده‌ها بر نحوه درک افراد بوها با شدت یا کمتر تأثیر می‌گذارد، اما ژنتیک تنها بخش کوچکی از تفاوت را توضیح می‌دهد. لی و همکاران این دو تغییر ژنتیکی جدید و 27 جهش شناخته شده مرتبط با بو، و سن تکاملی که در آن هر جهش وارد ژنوم ما می شود و اینکه آیا این تغییرات باعث می شود گیرنده های بوی انسانی کم و بیش به بوها حساس باشند را مورد بررسی قرار داد. مقایسه کرد. آنها می نویسند: “با خلاصه کردن همه تغییرات ژنتیکی منتشر شده مربوط به درک بو، متوجه می شویم که افرادی که گیرنده های بویایی ژنتیکی مشابهی با اجداد خود دارند، بوها را قوی تر درک می کنند.” در واقع، اجداد این افراد گیرنده های بویایی بیشتری نسبت به گیرنده های مورد مطالعه دارند. محققان می‌گویند: «در حالی که هدف این مطالعه این نیست، یافته‌های ما نشان می‌دهد که مجموعه‌های ژن بویایی پستانداران، و به‌ویژه انسان‌ها، در طول زمان تحلیل رفته‌اند».

البته، این ایده جدیدی نیست، زیرا یک فرضیه قدیمی وجود دارد که نشان می دهد با تبدیل شدن به حس غالب بینایی، انسان ها به تدریج حس بویایی خود را از دست می دهند. این نظریه با این واقعیت تأیید می شود که انسان ها و برخی پستانداران دیگر صدها ژن بویایی کمتر از همتایان خود مانند موش دارند و این نشان می دهد که حدود نیمی از ژن های بویایی ما دیگر عمل نمی کنند.

با این حال، این پیشنهاد که حس بویایی انسان به تدریج در طول زمان ناپدید می شود، به شدت مورد بحث است. محققان دیگر قبلاً پیشنهاد کرده بودند که حس بویایی ما آنقدرها هم که فکر می‌کنیم بد نیست و به مطالعات آزمایش بویایی اشاره کردند که نشان می‌دهد حتی با ژن‌های بویایی کمتر نسبت به حیوانات دیگر، می‌توانیم بوی انسان را تشخیص دهیم. برخی نیز می‌توانند از حیوانات دیگر متمایز شوند. . بهتر. جان مک گان، عصب شناس دانشگاه راتگرز، در سال 2017 نوشت: “مانند سایر پستانداران، انسان ها می توانند بوهای بی شماری را تشخیص دهند و همچنین می توانند مسیرهای بویایی را در فضای باز دنبال کنند.” او افزود؛ آنچه مهم است تعداد ژن هایی نیست که گیرنده های بو یا حتی تعداد نورون های انسانی را رمزگذاری می کنند، بلکه این است که چگونه برای حس بویایی ما کار می کنند.

آصفه مجید روانشناس دانشگاه رادبود نیز در سال ۱۳۹۶ گفت: «یک مطالعه معمولی [بویایی]این بر شرکت کنندگان غربی متمرکز است، که در فرهنگی زندگی می کنند که در آن بوی به طور خاص توصیف نشده است. از سوی دیگر، مردم سایر نقاط جهان به دلیل فرهنگشان بهتر می توانند بوها را بشناسند و آنها را نامگذاری کنند. به طور کلی، هنوز بین دانشمندان در مورد نظریه رایج از بین رفتن تدریجی حس بویایی انسان اتفاق نظر وجود ندارد، اما بینگ جی لی و همکارانش معتقدند که علم ژنتیک تا حد زیادی این فرضیه را تأیید می کند. نتیجه این مطالعه در مجله به علاوه ژنتیک منتشر شده است.

منبع: Science Alert

ترجمه: مصطفی زرفی فرارو