همچنین به منظور جلوگیری از عود بیماری ممکن است مصرف دارو به مدت ۶ ماه یا بیشتر ضروری باشد.دوز بزرگسالان (سنین 18 تا 64 سال)دوز معمولی: 20 تا 80 میلی گرم در روز.حداکثر دوز: 80 میلی گرم در روز.دوز اولیه: 20 میلی گرم در روز که در صبح مصرف میشود.دوز کودکان (از سن 8 تا 17 سال)دوز معمولی: 10-20 میلی گرم در روز.دوز اولیه: بعد از اینکه کودک شما به مدت یک هفته 10 میلی گرم در روز مصرف کرد، روانپزشک ممکن است میزان دوز را به 20 میلی گرم در روز افزایش دهد.فلوکستین نباید در کودکان زیر 7 سال استفاده شود.3: فلوکستین برای درمان وسواساگر این دارو را برای وسواس مصرف مینمایید، علایم بهبودی ممکن است ۵ هفته یا بیشتر پس از شروع مصرف دارو ظاهر شود. قبل از شروع درمان با داروی فلوکستین (Fluoxetine)، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. فلوکستین موارد درمانی متفاوتی دارد که روانپزشک بسته به بیماری فرد آن را تجویز می کند. از همین رو بهترین جایگزین برای دارودرمانی و مخصوصا داروی فلوکستین بهره بردن از روان درمانی است. کپسول پاروکستین ۲۰ در سال ۲۰۰۷ پرمصرفترین داروی ضد افسردگی در هلند و با تجویز در نزدیک به ۲۰ میلیون نسخه پنجمین داروی ضدافسردگی پرمصرف در ایالات متحده بود.
فلوکستین برای چیست
خطر ابتلا به سندروم سروتین یا مسمومیت با سروتین هنگام شروع مصرف این داروها یا افزایش دوز آنها بیشتر است.محصولات خواب آور:در صورت استفاده از محصولاتی که موجب خوابآلودگی میشوند، مانند الکل، ماریجوانا، آنتیهیستامینها مثل سیتریزین و دیفنهیدرامین، داروهای خوابآور و آرامبخش مانند آلپرازولام، دیازپام و زولپیدم، سست کنندههای عضلانی و مسکنهایی مانند کدئین با پزشک یا دکتر داروخانه مشورت کنید.برچسب روی تمامی داروها از جمله داروهای ضد حساسیت، ضد سرفه یا سرماخوردگی را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی مواد تشکیل دهندهای باشند که موجب خوابآلودگی میشوند. توجه : عوارض و موارد مصرف و توصیه های مصرف هر دارویی ممکن است به مرور زمان دچار تغییر شود .این مقاله فقط جهت اطلاع رسانی و افزایش آگاهی بوده و این سایت هیچ مسئولیتی در مورد موارد سوء مصرف داروها ندارد . قرص فلوکستین ممکن است باعث سرگیجه و خواب آلودگی شود. هر گونه علائم جدید یا بدتر شدن را به دکتر خود گزارش دهید، مانند: تغییرات خلقی یا رفتاری، اضطراب، حملات هراس، خواب آلودگی، و یا اگر احساس می کنید تحریک پذیر، آشفته، خشمگین، پرخاشگر، بی قرار و بی قرار شده اید و یا افکاری در خصوص خودکشی یا صدمه زدن به خودتان دارید به پزشک اطلاع دهید. فلوکستین قادر است ترس، اضطراب، افکار ناخواسته و تعداد حملات هراس را کاهش دهد.
اما هر دو این داروها برای اضطراب، تشنج، سندرم ترک الکل، اسپاسم عضلانی و پانیک استفاده می شود. این داروها را با فلوکستین مصرف نکنید. این دارو در زیر مجموعه دارو های ضد افسردگی از نوع SSRIs: SELECTIVE SEROTONIN REUPTAKE INHIBITORS قرار دارد. سیتالوپرام به بسیاری از افراد کمک می کند تا از افسردگی عبور کنند این دارو عوارض جانبی ناخواسته کمتری نسبت به داروهای ضد افسردگی قدیمی دارد. بهتر است در این موارد افکار خود را با نزدیکان و مشاور یا پزشک خود در میان بگذارید و آگاهانه نسبت به برطرف کردن آنها اقدام نمایید. ، دیکلوفناک، اندومتاسین، ملوکسیک و غیره است. اختلال هراس: اثربخشی فلوکستین در درمان هراس در دو کارآزمایی بالینی مشخص شده است. اثربخشی SSRI در موارد خفیف یا متوسط افسردگی مورد بحث قرار گرفته است و ممکن است از عوارض جانبی پیشی بگیرد . افسردگی: میزان اثربخشی فلوکستین و دیگر داروهای ضد افسردگی در درمان افسردگی با شدت خفیف تا متوسط چالش بر انگیز است و همواره جای بحث دارد. اثر کامل دارو ممکن است تا حداقل 4 هفته پس از درمان به تعویق بیفتد.
پروزاک که با نام عمومی آن فلوکستین – فقط روی وب سایت آینده کلیک کنید – نیز شناخته می شود، یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) است. پروزاک همچنین با نام عمومی فلوکستین موجود است. این مطلب فقط برای اطلاع عمومی بوده، استفاده از آن برای خوددرمانی و یا قطع مصرف دارو مجاز نیست و مصرف و یا قطع مصرف دارو فقط با تصمیم پزشک ممکن می باشد. ممکن است پزشک شما درمان را با دوز کم دارو شروع کند و پس از عادت کردن بدن، مقدار داروی شما را افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود. تحقیقات نشان داده است که فلوکستین و سرترالین برای درمان افسردگی با نرخ پایبندی مشابه (احتمال مصرف دارو توسط فرد) به یک اندازه موثر هستند. ۸- در بیماران مبتلا به دیابت، این دارو ممکن است در میزان قند خون تأثیر بگذارد. به علت سرگیجهای که در اثر مصرف این دارو ممکن است ایجاد شود از تغییر وضعیت ناگهانی در مدت درمان با این دارو بپرهیزید.
قرص فلوکستین ۱۰برای چیه
قطع داروی فلوکستین به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک، میتواند عوارض نامناسبی را برای بیمار ایجاد کند که اصطلاحاً به آن سندرم محرومیت از دارو میگویند و عوارضی مانند سردرد، تهوع، ضعف، حملات ترس و بی حالی در پی دارد. از قطع ناگهانی اين مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. قبل از شروع مصرف داروی فلوکستین راهنمای مصرف دارو را با دقت مطالعه کنید و اگر در مورد دارو سوالی دارید از پزشک خود بپرسید. هرگز داروی فلوکستین را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید. علائم یک واکنش آلرژیک جدی عبارتند از: بثورات، خارش یا تورم (به خصوص صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس. میزان مصرف دارو طبق شرایط پزشکی فرد و چگونگی واکنش بدن فرد به دارو تعیین می شود. فلوکستین حاوی ترکیبات غیر فعالی است که ممکن است منجر به بروز واکنش های حساسیت یا سایر مشکلات شود. خطر سندرم/سمیت سروتونین ممکن است با شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر باشد. در کنار این مسئله این داروها شدیدا اعتیادآور هستند و فرد وابستگی به دارو پیدا میکند. اگر از داروهای خاصی استفاده می کنید (از جمله داروهای ادرار آور) یا مبتلا به شرایط خاصی هستید، مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ، خطر طولانی شدن QT افزایش پیدا می کند.
اگر مشکل خواب دارید، بهتر است آن را صبح مصرف کنید.
این ترکیب همچنین می تواند به افراد مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان کمک کند. درمان افسردگی، OCD، اختلال هراس، PTSD و اختلال اضطراب اجتماعی با ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم یک بار در روز آغاز می شود. پس از ۱۳ هفته مصرف روزانه، ۹۰ میلی گرم یک بار در هفته ممکن است در برخی از بیماران موثر باشد. افسردگی در بزرگسالان با ۲۰ تا ۸۰ میلی گرم فلوکستین در روز درمان می شود. فلوکستین داروی ضد افسردگی شایعی است که برای درمان افسردگی بعد از زایمان هم کاربرد دارد. مصرف داروی ضد افسردگی SSRI در اواخر بارداری ممکن است عوارض پزشکی جدی در کودک ایجاد کند. البته اگر مشکل خواب دارید، بهتر است آن را صبح مصرف کنید. اگر مشکل خواب دارید، بهتر است آن را صبح مصرف کنید. فلوکستین داروی خوراکی است که باید بلعیده شود و درست طبق دستور پزشک مصرف شود، معمولا یک بار در روز و هنگام صبح. دوز و مقدار داروی فلوکستین، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید.
را نباید بدون مشورت با پزشک قطع کنید.
اگر فردی بیش از اندازه از داروی فلوکستین استفاده کرده بود و دچار علائمی مانند بیهوش شدن یا مشکل در تنفس شد با مرکز فوریتهای پزشکی تماس بگیرید. داروی فلوکستین را میتوانید قبل یا بعد از غذا مصرف نمایید. کپسول فلوکستین گاهی اوقات همراه با داروی دیگری به نام اولانزاپین (Zyprexa) برای درمان افسردگی شیدایی ناشی از اختلال دوقطبی استفاده میشود. اگرچه ممکن است در چند هفتۀ ابتدایی درمان، احساس بهبودی در شما ایجاد نشود، با این حال درمان خود را ادامه دهید و طبق برنامۀ منظم به پزشک خود مراجعه کنید. بهتر است طبق دستور پزشک داروهای توصیه شده را استفاده نمایید و از قطع خودسرانه هر یک از آن ها خودداری کنید. هشدار به سالمندان: خطر عوارض جانبی ناشی از مصرف فلوکستین در سالمندان بیشتر است و بههمینخاطر شاید پزشک معالجتان دُز پایینتری تجویز کند یا صلاح ببینید که مدت کمتری از این دارو مصرف کنید. مصرف فلوکستین را نباید بدون مشورت با پزشک قطع کنید. اگر در زمان مصرف فلوکستین قصد باردار شدن دارید یا فکر می کنید باردار شده اید، بلافاصله به پزشک مراجعه کرده و در مورد مزیت ها و خطرات مصرف این دارو در دوران بارداری با پزشک مشورت کنید.
بسیار مهم است که مصرف دارو را تا زمانیکه پزشک تجویز کرده ادامه دهید، حتی اگر فکر می کنید که مشکل شما بهبود یافته است. علائم مربوط به خلط اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی: این علائم شامل نوسانات خلقی یا غم و اندوه بیش از حد، تحریک پذیری یا عصبانیت است. بنابراین برای مصرف این دارو، لیست تمام داروهایی که مصرف میکنید اعم از داروهای تجویزی و غیرتجویزی (گیاهی، مکمل و …) را با پزشکتان در میان بگذارید. موارد منع مصرف: سابقه حساسیت به فلوکستین و یا هر یک از اجزاء تشکیل دهنده این دارومصرف همزمان در بیماران تحت درمان با یک داروی مهار کننده منو آمین اکسیداز و یا در طی ۱۴ روز از قطع مصرف یک داروی منو آمین اکسیداز، از قطع مصرف فلوکستین و شروع درمان با یک داروی منوآمین اکسیداز باید حداقل ۵ هفته فاصله در نظر گرفته شود.مصرف همزمان تیوریدازین با این دارو و یا در طی حداقل ۵ هفته پس از قطع مصرف فلوکستینمصرف همزمان با پیموزاید.توجه: مطلبی که مطالعه میکنید صرفا جنبهی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیههای پزشک نیست.
در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند.
دوره درمان با داروی فلوکستین را کامل کنید و بیش از مقدار تجویز شده آن را مصرف نکنید. فلوکستین به عنوان یک داروی ضد افسردگی که در درمان اختلالاتی چون پر خوری عصبی نیز کاربرد دارد. فلوکستین در سال ۱۹۸۶ در شرکت الی لیلی ساخته شد و اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا در ۱۹۸۷ سودمندی آن را برای درمان افسردگی تأیید کرد. بیماری هایی مثل پرخوری، افسردگی و وسواس با کاهش سطح سروتونین مغز همراه هستند که با مصرف دارو می توان به برقراری تعادل شیمایی بین آن ها کمک کرد. مصرف فلوکستین همراه با دارو هایی که باعث خواب آلودگی یا آهسته شده تنفس می شوند می توانند عوارض جانبی ناگواری همچون مرگ را به همراه داشته باشند. در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند. فلوکستین فقط در صورتی باید در دوران بارداری استفاده شود که فواید احتمالی آن خطرات اش را برای جنین توجیه کند. این محصول می تواند نتیجه آزمایشات خاص آزمایشگاهی را مختل کند. اما به طور کلی اگر بخواهیم بگوییم، کلردیازپوکساید به صورت قرص و کپسول خوراکی مصرف می شود. بهتر است این دارو را به طور خیلی منظم مصرف کنید. برای افرادی که افسردگی شدید دارند، می توانند کیفیت زندگی را به طور چشمگیری بهبود بخشند.
در صورتی که در حال مصرف سایر داروهای حاوی سروتونین باشید، خطر بروز سندروم سروتونین بیشتر خواهد شد. ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به سندروم مسمومیت سروتونینی شود. هرچند داده های محدودی این خطر را تایید می کنند اما پزشکان توصیه می کنند مصرف فلوکستین در طول سه ماهه سوم کاهش دهند. هیئت منصفه نتیجه گرفته بود که کپسول پاروکستین ۲۰ ممکن است موجب بروز رفتار تهاجمی شود و شرکت داروساز علیرغم دانستن این موضوع از دادن هشدار به پزشکان و مصرفکنندگان خودداری کرده است. بسیاری از پزشکان نگران مصرف بیرویه و خودسرانه این دارو بوده و بارها نسبت به مصرف آن هشدار دادهاند. افراد سالمند ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساسیت بیشتری داشته باشند، به ویژه خونریزی و QT طولانی. داروی پروزاک با افزایش سروتونین، ممکن است باعث افزایش بیش از حد سروتونین خون شود و سندروم خطرناک مسمومیت سروتونین را ایجاد کند. در مورد مصرف داروی فلوکستین در دوران شیردهی با پزشک مشورت کنید. به همین دلیل کسانی که از بیماری های کبدی رنج می برند قبل از استفاده از این دارو باید با پزشک مشورت کنند. در صورت مشاهدۀ علائمی همچون احساس بر افروختگی، تعریق، بیخوابی، بیقراری، سفت شدن یا گرفتگی عضلات، پریشانی و تغییرات خلق و خو، فوراً تا پیش از مصرف نوبت بعدی این دارو به پزشک یا مرکز درمانی مراجعه نمایید.
