[ad_1]
وقتی صحبت از مخترعان می شود، برادران رایت و الکساندر گراهام بل و توماس ادیسون ممکن است اولین نامه هایی باشند که برای بسیاری از ما به ذهن خطور می کند. بسیاری از افراد با اختراعات و معرفی خود، علم و دانش پیشرفته در زمینه های مختلف زندگی همه ما را تغییر دادند.
در این میان مخترعان زیادی بودند که به اندازه مخترعان معروف خوش شانس نبودند و قبل از شروع اختراع خود طعمه این ماشین ها شدند. در این مقاله با 9 مخترع از این دست که در این راه جان خود را از دست داده اند آشنا می شویم.
فرانتس ریچلت (1879-1912)؛ مخترع چتر نجات
فرانتس رایشلت (فرانتس رایشلت) یا «خیاط پرنده» یک خیاط اتریشی بود که در اوایل قرن بیستم در فرانسه زندگی می کرد. او در چتربازی و چتربازی مهارت داشت و با چند تکه پارچه که با ریسمان بسته شده بود، کت مخصوص چتر نجات را طراحی کرد.
او چندین بار کت را با یک عروسک از طبقه پنجم آپارتمانش با موفقیت آزمایش کرد و سپس در تلاش برای ثبت اختراع خود، از پلیس پاریس برای انجام یک پرواز آزمایشی از برج ایفل مجوز گرفت.
سرانجام، در سال 1912، او مجوز گرفت و آنقدر به موفقیت پرواز خود اطمینان داشت که مطبوعات محلی را برای فیلمبرداری از این رویداد دعوت کرد. رایشلت قرار بود ابتدا پرواز آزمایشی خود را از بالای برج ایفل با یک عروسک آزمایشی آزمایش کند. اما وقتی به بالای برج رسید، اعلام کرد که خودش قصد دارد با آن پایین برود.
واضح است که اوضاع مطابق میل رایشلت پیش نرفت و او از ارتفاع 57 متری سقوط کرد و تقریباً بلافاصله پس از سقوط جان باخت. فیلم این حادثه صحنه های دلخراشی دارد که برای افراد حساس توصیه نمی شود:
ویلیام بولاک (1813-1867)؛ مخترع دستگاه چاپ روتاری
ویلیام بولاک (ویلیام بولاک) مخترع آمریکایی است که در اواسط قرن نوزدهم در نیویورک زندگی می کرد و به عنوان پدر چاپخانه مدرن شناخته می شود. در سال 1863، بولاک ماشین چاپ سریعتری را طراحی کرد که به طور چشمگیری زمان و کار چاپ را کاهش داد.
دستگاه چاپ گاو شامل تعداد زیادی قسمت متحرک بود و می توانست تقریباً 12000 برگ در ساعت چاپ کند. این اختراع صنعت چاپ را متحول کرد و تنها مشکل آن ناامنی آن بود.
چندین سال پس از اختراع دستگاه چاپ، بولاک در حین نصب نسخه ای برای روزنامه محلی فیلادلفیا، در یک دستگاه گیر افتاد و به شدت مجروح شد. پای زخمی بولاک چند روز بعد دچار قانقاریا شد و مخترع 9 روز پس از تصادف در حین جراحی قطع عضو درگذشت.
والرین آباکوفسکی (1895-1921)؛ مخترع قطار سریع السیر Arrowgen
والرین آباکوفسکی (والرین آباکوفسکی) روسیه یک مخترع روسی (لتونی امروزی) است که در سال 1917 ایده ساخت یک واگن ریلی پرسرعت را مطرح کرد. آباکوفسکی این واگن قطار سریع السیر را با موتور هواپیما و ملخ برای حمل نیروهای شوروی اختراع کرد و نام آن را Aerowagen گذاشت.
در 24 ژوئیه 1921 با گروهی از نمایندگان بین المللی از مسکو به تولا سفر کرد تا اختراع خود را آزمایش کند. هیچ مشکلی در سفر وجود نداشت. با این حال، در مسیر، Aerovagan از ریل خارج شد و هفت نفر از 22 نفر آن، از جمله آرباکوفسکی 25 ساله، کشته شدند.
ماکس والر (1895-1930)؛ مخترع موتور موشک سوخت مایع
ماکس والر (Max Valier)، فیزیکدان اتریشی و یکی از مخترعان Opel-RAK، اولین هواپیمای موشکی جهان بود که علاقه زیادی به موشک داشت. آنها ابتدا کار بر روی موتورهای ساکن را آغاز کردند و سپس به سمت وسایل نقلیه زمینی که با موشک کار می کنند، رفتند. والیر اولین خودروی موشکی جهان را با همکاری اوپل ساخت و خیلی زود موفق به ساخت موشکی با سوخت مایع شد.
او به ساخت هواپیماهای موشکی ادامه داد. اما فعالیت آنها در این زمینه حداقل بود. زیرا او در 17 مه 1930 پس از مشتعل شدن و انفجار یک موتور موشک الکلی در میز آزمایش او در برلین درگذشت.
توماس میگلی جونیور (1889–1944); مخترع بنزین سرب دار
توماس میگلی جونیور (توماس میدگلی جونیور) یک مهندس مکانیک مستقر در پنسیلوانیا بود که بیشتر به دلیل تولید سرب مورد استفاده در بنزین سرب شناخته شده بود. به همین دلیل از نظر محیط زیست به عنوان مخترعی شناخته می شود که بیشترین آسیب را به محیط زیست وارد کرده است.
میگلی برای اثبات بی خطر بودن بنزین سرب دار در یک کنفرانس مطبوعاتی روی دستانش بنزین ریخت و به مدت 60 ثانیه آن را استنشاق کرد. اما او با سرب مسموم شد. گاز سرب یک خطر جدی برای سلامت عمومی بود و در نهایت دسترسی به جاده در سال 1996 به طور رسمی ممنوع شد. اما علت مرگ میگلی مسمومیت با سرب نبود.
مخترع در سن 51 سالگی به فلج اطفال مبتلا شد و یک سیستم قرقره و طناب اختراع کرد تا بدن خود را از روی تخت بلند کند. اما در 13 نوامبر 1944 در سن 53 سالگی در این سیستم گرفتار شد و پس از گیرکردن در نخ ها بر اثر خفگی جان باخت.
هنری اسمولینسکی (متوفی 1973)؛ مخترع ماشین پرنده
هنری اسمولینسکی (هنری اسمولینسکی) مهندس آموزش دیده ای بود که آزمایش های ناموفقش با دیگر مهندسان هواپیما مانع تلاش او برای ایجاد ترکیبی از ماشین و هواپیما نشد.
در سال 1973، او یک فورد پینتو را به عقب یک سسنا اسکای مستر متصل کرد تا نمونه اولیه این وسیله نقلیه به نام AVE Mizar را طراحی کند. نتیجه یک ماشین پرنده بود که در تصویر زیر مشاهده می کنید:
هنری اسمولینسکی قصد داشت در سال 1974، AVE Mizar را به تولید انبوه برساند. متأسفانه در 11 سپتامبر 1973 طی یک پرواز آزمایشی در کالیفرنیا، یک بال از این ماشین پرنده از بدنه آن جدا شد و مخترع با سقوط اختراعش جان خود را از دست داد.
ماری کوری (1867–1934)؛ کشف پولونیوم و رادیوم
ماری کوری (ماری کوری) یکی از فیزیکدانان و شیمیدانان برجسته جهان است که علاوه بر کشف دو عنصر رادیوم و پولونیوم، با کمک همسرش، با ساخت اولین دستگاه رادیولوژی متحرک، پزشکی رزمی را برای همیشه متحول کرد. یک دستگاه رادیولوژی متحرک، مانند دستگاه های اشعه ایکس در بیمارستان های بزرگ، به تصویربرداری سریع گلوله ها یا ترکش های داخل مجروحان در میدان جنگ کمک می کرد.
اختراع کوری جان بی شماری را نجات داد. اما در نهایت منجر به مرگ خودش شد. او در 4 ژوئن 1934 بر اثر کم خونی ناشی از قرار گرفتن در معرض تشعشعات (کم خونی آپلاستیک) درگذشت. در آن زمان، خطر تشعشعات رادیواکتیو هنوز به طور کامل درک نشده بود.
الکساندر بوگدانوف (1873-1928)؛ یکی از پیشگامان انتقال خون
الکساندر بوگدانوف پزشک، فیلسوف و نویسنده داستان های علمی تخیلی بلاروسی بود. او یکی از پیشگامان انتقال خون بود و آزمایشات انتقال خون را روی خود انجام داد.
این پزشک در سال 1924 (1303) در تلاش برای رسیدن به بلوغ دائمی، آزمایشاتی را در زمینه انتقال خون آغاز کرد و خون خود را با برخی از بیماران خود مبادله کرد. او مدعی شد که ریزش موهایش قطع شده و بینایی اش بهبود یافته است.
چهار سال بعد، در 7 آوریل 1928، بوگدانف آخرین آزمایش خود را به پایان رساند. او در این آزمایش خون خود را با خون یک دانشجوی پزشکی مبتلا به مالاریا و سل معاوضه کرد. دانش آموز آسیب دیده پس از تزریق خون بهبودی کامل پیدا کرد. اما بوگدانف بلافاصله پس از آزمایش درگذشت.
جان دی (1740-1774)؛ مخترع زیردریایی
جان دی (جان دی) یک نجار انگلیسی بود که اولین کسی بود که بر اثر غرق شدن یک زیردریایی جان خود را از دست داد. در سال 1774 (1153) این نجار یک اتاق غواصی چوبی بدون موتور ساخت که قرار بود 12 ساعت کامل در عمق حدود 40 متری زیر آب دوام بیاورد. دی آن را “ماریا” نامید و اختراع خود را برای آزمایش در 22 جولای همان سال در مکانی در شمال جزیره دریک در انگلستان آماده کرد.
او به یک اتاق غواصی چوبی رفت که چند وزنه به آن وصل شده بود، مقداری آب و بیسکویت و یک شمع. این قایق برای همیشه در عمق غرق شد و آن را به اولین زیردریایی مرگبار ثبت شده تبدیل کرد.
به نظر شما فداکاری این 9 محرک چه دستاوردی برای جهان امروز داشته است؟ کدام مخترعان دیگر را می شناسید که قربانی اختراع آنها شده باشند؟
[ad_2]
