[ad_1]
رابطه بین دایناسورها و آتشفشانها در طول تاریخ همیشه دوستانه نبوده است. دهه هاست که دانشمندان در حال بحث بر سر این هستند که آیا برخورد آتشفشانی یا سیارکی باعث انقراض دایناسورها در حدود 65 میلیون سال پیش شده است یا خیر. تا سال 2010 ، یک هیئت بین المللی از متخصصان رسما اعلام کردند که سنگ فضایی مسئول انقراض دایناسورها است ، نه یک فوران آتشفشانی بزرگ.
به تازگی ، گروهی از محققان قانع کننده ترین شواهد را ارائه کرده اند که نشان می دهد فوران آتشفشانی عظیم به تسلط دایناسورها بر زمین برای حداقل یک دوره کمک کرده است. این یافته ها روز دوشنبه در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شد.
تریاس ، که حدود 250 میلیون سال پیش آغاز شد ، دوره ای از تغییرات زیست محیطی در مقیاس بزرگ با بیشترین تعداد رویدادهای انقراض جمعی بود. در این دوره دایناسورها پدیدار شدند. اما آنها ویژگی های متفاوتی با دایناسورهای دوره بعد داشتند. به عنوان مثال ، آنها لاغر بودند و ظاهر آنها ترسناک بود. اما از این دوره تنوع زیستی این گونه ها افزایش یافت. این دایناسورها تا پایان دوره کرتاسه به گونه های غالب روی زمین تبدیل شدند ، تا اینکه به شکارچیانی مانند Tyrannosaurus Rex یا Triceratops رسید.
برای درک تکامل دایناسورها ، دانشمندان یک تریاس فازی دو میلیون ساله به نام رویداد بارندگی اواخر تریاس (CPE) را مطالعه کردند. در این دوره از 234 میلیون به 232 میلیون ، دما ، رطوبت و بارندگی زمین افزایش یافته است.
این سنگها ، که حاوی شواهدی از طوفانهای بارانی تریاس اواخر است ، از منطقه سیل خیوان چین کشف شد.
محققان شواهدی مانند رسوبات و فسیل های گیاهان دریاچه ای در شمال چین را مورد بررسی قرار دادند و چهار فاز فعالیت آتشفشانی شدید را با تغییرات در وقوع بارندگی تریاس اواخر سازگار کردند. آنها تصور می کردند که تغییرات در چرخه کربن در این دوره نتیجه فوران های آتشفشانی عمده بوده است. مطالعه جدید ، با چهار قله اصلی جیوه (شاخص خوبی برای فعالیت آتشفشانی) ، رابطه بین زمان وقوع بارندگی و تغییرات چرخه کربن و همچنین تغییرات پوشش گیاهی مزارع و دریاچه ها را مورد بررسی قرار داد. به گفته جیسون هیلتون ، دیرینه شناس در دانشگاه بیرمنگام انگلستان و یکی از نویسندگان این مطالعه:
ما اغلب می توانیم فعالیت های آتشفشانی را با گرم شدن زمین مرتبط کنیم. اما در این مطالعه ، ما آن را به دوره های بارندگی شدید پیوند می دهیم. با هر فعالیت آتشفشانی ، شاهد افزایش پوشش گیاهی هستیم که با مناطق مرطوب و پرآب سازگار شده است.
جینگ لو ، محقق در دانشگاه صنعت و معدن چین و یکی از نویسندگان این مطالعه ، می گوید:
این فوران های آتشفشانی به قدری قدرتمند بودند که زمینه را برای فرآیندهای تکاملی در دوران تریاس فراهم کردند.
گرده ، اسپورها و نمونه های جلبک از نمونه های سنگ استخراج شده از رویداد بارندگی اواخر تریاس در چین ، که در آن تغییرات محیطی و آب و هوایی به دنبال فعالیت آتشفشانی در مقیاس بزرگ ثبت شده است.
در طول فصل بارندگی ، گونه های گیاهی ناسازگار با محیط مرطوب و بسیاری از گونه های گیاهی ، از گیاهخواران خزنده بزرگ تا میمون های کوچک آبزی ، منقرض شدند. به گفته دکتر هیلتون:
این تغییرات محیط زیست را برای توسعه گروه دیگری از موجودات زنده از جمله دایناسورها فراهم کرد.
به گفته محققان ، رویداد بارندگی اواخر تریاس ، علاوه بر افزایش تنوع دایناسورها ، زمینه ساز اکوسیستم های مدرن شد. به گفته اما دان ، محقق دانشگاه بیرمنگام که در این مطالعه شرکت نداشت:
در طول CPE ، ما شاهد ترکیب کاملی از هیولاهای ماقبل تاریخ و پستانداران و خزندگان مدرن هستیم. به عنوان مثال ، لاک پشت ها و اولین دایناسورهای پرنده در این دوره تکامل یافتند.
مقالات مرتبط:
شواهد جدید محققان را بر آن داشته تا تمرکز بیشتری بر تغییرات سریع آب و هوا داشته باشند. به گفته سارا گرین ، یکی از نویسندگان و دیرینه شناس این مطالعه:
مقیاس این فوران ها بسیار بزرگتر از فوران های آتشفشانی در طول تاریخ بشر است. اما انتشار کربن این انفجارها کمتر از انتشار دی اکسید کربن انسان است.
دکتر دان نیز بر این نکته تأکید کرد:
دو میلیون سال تغییر آب و هوا مانند یک چشم بر هم زدن در یک دوره زمین شناسی است. اما امروزه انسان آب و هوای زمین را بسیار سریع تغییر می دهد و این ترسناک است.
[ad_2]