هاشمپور; وقتی جذابیت مد نبود، عالی بود

برمی دارد: جمشید هاشم پور در سال 1323 در تهران به دنیا آمد. او در جوانی تا اواسط دهه 60 با نام هنری جمشد آریا به ورزش های رزمی مانند ووشو مشغول بود.

او قبل از انقلاب در چهار فیلم بازی کرد. وی در گفت و گو با روزنامه زندگی گفت: ورود من به سینما اتفاقی و غیرمنتظره بود. من و دوستانم از بچگی در محله سلسبیل و سینما خرم می گشتیم و در آنجا چندین فیلم با قیمت 6 ریال می دیدیم.

از دیدن فیلم خیلی لذت بردم و هفته ای دو یا سه بار سینما می رفتیم. اما حتی فکرش را هم نمی کردم که روزی بازیگر سینما شوم و حتی در تصورم هم نبود. آقای حسن شریفی که مدیر تولید «جهنم سفید» بود، نگاهی به من کرد و گفت: «می خواهی کار سینمایی کنی؟ گفتم نمی دانم. او من را نزد آقای خاچیکیان برد و در «جهنم سفید» نقش یک شخصیت شرور را بازی کردم.

هاشم پور پس از پیروزی انقلاب با بازی در فیلم «خط قرمز» مسعود کیمیا فعالیت خود را آغاز کرد. بیان شیوا و نگاه او به بدن ورزیده اش به گونه ای بود که هر بیننده ای را تحت تأثیر قرار می داد.

او در فیلم «روبری» ایرج گادری نقش «زینال بندری» را بازی کرد که جمشید هاشمپور را با سر تراشیده به توده مردم معرفی کرد. زینال بندری با آن تیپ به چهره ماندگار سینمای ایران تبدیل شد تا جایی که تیپ قهرمان تراشیده شده سال ها مخاطبان بسیاری را روانه سینماها کرد.

غارت که توسط فیلمسازان آن زمان اجازه تبدیل شدن به یک مدل سینمای ماجراجویی را نمی‌داد، یک دهه به فیلم کالتی «بدن‌سازان» به تعویق افتاد. سال‌ها بعد، جمشد هاشم پور با سر تراشیده و سوار بر تیپ محبوب بندری، ستاره محبوب تماشاگران سینمای جسور بود.سینما ابتدا هم در تهران و هم در شهرستان‌ها محبوبیت داشت، اما به مرور زمان طبقه متوسط ​​شهری آن را چشید و سینماهای اکشن شهرستان‌ها به گیشه تبدیل شدند.

در دهه 60 و اوایل دهه 70، تصویر این قهرمان با سر تراشیده، پای ثابت فیلم های جمشید هاشمپور مانند عقاب، یوزپلنگ، افعی، کاروان و پادزهر و… بود. او ستاره سینمای ایران در این دهه بود.

جمشد هاشم پور درباره دوران ممنوعیت کاری خود در دهه 60 به روزنامه زندگی گفت: بعد از فیلم یوزپلنگ ساموئل خاچیکیان ممنوع الکار شدم. چون یادم هست قبل از فیلم شایعه شده بود کار هاشم پور توقیف می شود و چون قرارداد این فیلم را بسته بودیم سریع کلید را فشار داد و من را جلوی دوربین برد.

بعد از ممنوعیت، من هیچ اقدامی نکردم و حتی دستورالعمل‌ها را مرور نکردم تا ببینم اصلاً چرا ممنوع الکار شدم یا از آنها نخواستم که محرومیتم را لغو کنند. حتی کسی به من نگفت که من از کار ممنوع شده ام. در آن زمان کارگردان و تهیه کننده لیست بازیگران خود را به ارشاد بردند و به او گفتند که هاشمپور در حال حاضر نمی تواند فعالیت کند. او دلیل خاصی نداشت، فقط گفت که زیاد پرواز می کند و در حال تحویل گرفتن است.

او با بازی در فیلم روز باشکوه به سینما بازگشت. او به روزنامه زندگی گفت: روز افتخار بود که عیاری نتوانست بازیگری در سینمای ایران پیدا کند که آناتومی و فرم بدنش مناسب آن شخصیت باشد. نقش نماينده اشرف در يك ولايت بود، حتماً خيلي بزرگوار بود. سه سال و چهار ماه برایش کافی است. اول گفتند یک ماه دیگر، 20 روز دیگر و خلاصه عیاری آنقدر اصرار کرد که بالاخره ممنوعیت کار من را برداشتند.

اما یکی از بارزترین نقش‌های او در آن زمان بازی در نقش یک مرد عرب در «مادر» علی حاتمی بود. او در این فیلم دیالوگ چندانی نداشت اما حضوری فراموش نشدنی داشت. سکانس رویارویی او با پسر بزرگ یکی از خانواده

این به یاد ماندنی ترین صحنه فیلم است.

جمشد هاشم پور یکی از معدود بازیگران موفق سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشته است. به گفته خودش در یکی از مصاحبه هایش سینمای خود را با سینما شروع کرده است.

او در سال 1369 در فیلم «پرده آخر» نقش بازرس صدرالدین رکنی را بازی کرد که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. او توانست یک مشاهده متفاوت و هوشیارانه انجام دهد.

هاشم پور برای بازی در فیلم هیوا رسول ملاقی پور موفق به دریافت دیپلم افتخار هفدهمین جشنواره فیلم فجر شد. پس از دریافت دیپلم افتخار، انتخاب شد و سعی کرد در فیلم های خوب و متنوع بازی کند.

بازی بسیار خوب او در فیلم های آواز قو «سعید اسدی، 1379»، سفر فردا «محمد حسین حقیقی، 1380»، قارچ سمی «رسول ملکلی پور، 1380» نشان دهنده نگرش سختگیرانه هاشم پور است. او در این سالها در فیلم مسافر ری، داوود میر باقری 1379 بازی قابل تحسینی داشت. هاشم پور در دهه 80 برای بازی در پنجمین فیلم پاسخی «تهمینه میلانی» در نقش حاج صفدر نامزد دریافت جایزه از جشنواره فیلم فجر شد.

همچنین بازی خوب او در فیلم «سفر به فردا» که نامزدی بیستمین جشنواره فیلم فجر را به همراه داشت به دلیل اکران ضعیف و نوع فیلم آن طور که باید دیده نشد. نقش کوچک او در فیلم مجازات به قدری جذاب و تاثیرگذار بود که برای یک تیزر تبلیغاتی تصویر این بازیگر روی پرده قرار گرفت. هشم پور در سال 1386 پس از ایفای نقش سنگین در فیلم شهادت برای خدا عملکرد خوبی داشت و نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنواره فجر شد.

او اخیرا در سریال آقازاده نقش حاج حسن را بازی کرد، نقشی که بی شباهت به اکبر طبری نیست. وی درباره ویژگی های نقش حاج حسن به روزنامه زندگی گفت: حاج حسن که من در آن ایفای نقش کردم جنبه مثبت و منفی دارد. در کل سعی کردم کاری که کارگردان و نویسنده در مورد نقش می خواستند انجام بدهم، فکر می کنم توانستم نقش را به خوبی انجام دهم اما باز هم کارم به نظر و سلیقه مخاطب منتج می شود بستگی به این دارد.